A VERDICT WITHOUT HEARING

Gordana Stanković

Authors

Gordana Stanković Faculty of Law, University of Niš

Abstract

In the paper the author analyses a verdict without oral hearing, as a special kind of verdict which can, according to the regulations of the Law on Legal Proceedings of Republic of Serbia (2011), be brought by the court of first instance during the preparatory procedure. The procedure for bringing this verdict is based on the principle of literacy since the court, if the legal conditions have been fulfilled, brings a decision based on the writings after the reception of the response to the complaint. The author ascertains that this kind of verdict is not a completely new and unknown institute and that the legislator, motivated by the reasons of economy, has planned for this kind of verdict by which, concerning certain legal solutions and their implications, they have departed from a series of other fundamental principles such as the principle of equity, the principle of declaration, the principle of the spoken word or the principle of public hearing. Besides, to some extent, the new legal solutions eliminate a possibility for the court to bring this verdict more often in practice.

References

Andrejević S., (2012). Primena Zakona o radu i nove sudske procedure, Bilten Vrhovnog kasacionog suda, Beograd, (3).

Zakon o parničnom postupku, Sl. glasnik RS, br. 125/04 i 111/09.

Zakon o parničnom postupku, Sl. glasnik RS, br. 72/11.

Zakon o ratifikaciji Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, izmenjene u skladu sa Protokolom br. 11, Službeni list Srbije i Crne Gore – Međunarodni ugovori, 9/03, 5/05 i 7/05 – ispr. i Službeni glasnik RS – Međunarodni ugovori, br. 12/10.

Zbirka odabranih preporuka Saveta Evrope, (2004). Savet Evrope, Beograd.

Zuglia S (1957). Građanski parnični postupak FNRJ, Zagreb.

Jakšić A. (2012). Građansko procesno pravo, Beograd.

Juhart J. (1961). Civilno procesno pravo FLR Jugoslavije, Ljubljana.

Kozar V., (2005). Parnični postupak, Prikaz i uporedna analiza najznačajnijih zakonskih novina, Beograd, Intermex.

Marković M. (1966). Građansko procesno pravo, Knjiga prva, Parnični postupak, sveska druga, Parnične radnje, Niš.

Poznić B., (1960). Povodom odredaba Zakona o parničnom postupku o priznanju činjenica, Zbornik Pravnog fakulteta u Zagrebu, Zagreb, (3–4).

Poznić B., (2009). Komentar Zakona o parničnom postupku, prema tekstu Zakona iz 1976. godine sa docnijim izmenama i dopunama, Beograd Službeni glasnik.

Radni materijal za Zakon o izmenama i dopunama Zakona o parničnom postupku, Preuzeto sa: http://www.mpravde.gov.rs

Stanković G., (1998). Građansko procesno pravo, Niš.

Stanković G., (2004). Građansko procesno pravo, Beograd.

Stanković G., (2007). Građansko procesno pravo, Beograd.

Stanković G., (2010). Građansko procesno pravo, prva sveska, Parnično procesno pravo, Niš.

Stanković G., (2005). Presuda bez održavanja rasprave, Pravo – teorija i praksa, 22 (11), str. 3–9.

Stanković G., (2005). Presuda bez održavanja rasprave, Bilten sudske prakse Vrhovnog suda Srbije, (3).

Stanković G., (1998). Princip prividne suverenosti suda i njegova konkretizacija u parničnom postupku, Pravni život, 47 (12), str. 173–180.

Stanković G., (2012). Supstituisanje saslušanja svedoka pisanom izjavom, tonskim ili optičkim zapisom, Godišnjak Pravnog fakulteta Univerziteta u Banjoj Luci, Banja Luka, (34).

Stanković G., Petrušić N., (2005). Novine u građanskom procesnom pravu, Niš.

Stanković G., Rajović V., (2005). Zakoni o parničnom i izvršnom postupku, Beograd.

Triva S., Belajec V., Dika M., (1986). Građansko parnično procesno pravo, Zagreb.